Omówienie i ocenę jakości technicznej zdjęć uzyskiwanych za pomocą testowanych aparatów rozpoczniemy od przeglądu trzech podstawowych wad obiektywów, to jest podatności na odblaski, dystorsje i aberracje chromatyczne. Następnie przyjrzymy się dokładnie jakości obrazu, jaki jest rejestrowany przez matryce na różnych czułościach ISO.

Odblaski

Odblaski powstają w wyniku wielokrotnego odbicia światła od powierzchni soczewek, z których zbudowany jest obiektyw. Im więcej soczewek – tym większe prawdopodobieństwo powstania tego defektu. Odblaski są szczególnie widoczne, kiedy w kadrze (lub blisko niego) znajduje się silne źródło światła, jak np. latarnie uliczne nocą, Słońce w dzień itp. By walczyć z tym zjawiskiem, producenci pokrywają powierzchnie soczewek różnorakimi powłokami. W praktyce dużą poprawę uzyskuje się dzięki założonej osłonie przeciwodblaskowej.

----- R E K L A M A -----

Poniżej zaprezentowane są zdjęcia wykonane w takich warunkach, by wymusić powstanie tego defektu. Im mniej odbić na obrazie ujrzymy, czy też im mniejsze lub mniej kolorowe będą, tym lepiej zostanie oceniony aparat.

Odblaski

Canon IXUS 510HS

Samsung WB150F

Sony DSC-WX100

Najmniej inwazyjne odblaski na zdjęciach pochodzą z konstrukcji Canona. Można się nawet pokusić o stwierdzenie, że promieniste linie wychodzące z silnie jasnych miejsc są kreatywnym bonusem. Gdyby nie to, że po drugiej stronie kadru pojawia się wyrazista plama, można by w ogóle nie zauważyć tej wady. Aparaty Samsunga i Sony wykazują typowe odbicia od powierzchni soczewek. Mimo braku mocnego spadku kontrastu sposób, w jaki odblaski uwidoczniają się na fotografiach, zdecydowanie degraduje obraz.

Dystorsje

Dystorsja to wada polegająca na różnym powiększaniu obrazu w zależności od odległości od osi optycznej obiektywu. Jest szczególnie widoczna przy małych ogniskowych. Na brzegach obrazu powstają odkształcenia przypominające poduszkę (wyciągnięte rogi) lub beczkę (wyciągnięte boki). Widać je wyraźnie, gdy fotografujemy obiekt posiadający dużo prostopadłych i równoległych krawędzi. Większość aparatów potrafi skorygować tę wadę już po wykonaniu zdjęcia, odpowiednio manipulując plikiem obrazu. Im lepiej jest korygowana, tym linie na obrazie będą prostsze.

Spójrzmy zatem na górne wycinki kadrów, by zobaczyć, jak radzą sobie z dystorsją porównywane w tym teście aparaty.

Dystorsje

Canon IXUS 510HS, szeroki kąt

Canon IXUS 510HS, „tele”

Samsung WB150F, szeroki kąt

Samsung WB150F, „tele”

Sony DSC-WX100, szeroki kąt

Sony DSC-WX100, „tele”

Na zamieszczonych zdjęciach muru nie widzimy dużych dystorsji: ani przy szerokim kącie, ani w pozycji „tele” – zatem ta wada nie będzie nam przeszkadzać w fotografowaniu testowanymi aparatami. Daje się za to zauważyć, że układy autofokusu w Samsungu i Sony lekko zawodzą. Jednak tego aspektu nie oceniamy w tym teście.
Podsumowując: w kategorii redukcji dystorsji (zarówno optycznej, jak i programowej) aparaty wypadają bardzo podobnie.

Aberracje

Aberracje to kolejna z wad układu optycznego polegająca na różnym załamywaniu światła w zależności od długości fali. Uwidacznia się ona szczególnie w bardzo kontrastowych partiach obrazu, a polega na wytwarzaniu się kolorowych obwódek. Producenci walczą z tym defektem dwoma sposobami: stosując specjalne soczewki (tzw. niskodyspersyjne) lub cyfrową korekcję obrazu. I choć podstawowe typy aberracji dają się łatwo kompensować w obróbce cyfrowej, wada ta ma istotny wpływ na odwzorowanie detali na zdjęciu.

Poniżej przedstawiamy przykłady, jak radzą sobie recenzowane aparaty z korekcją aberracji.

Aberracje
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100

Z aberracjami chromatycznymi najlepiej radzi sobie obiektyw Canona – na zdjęciach widać ledwie ich ślad. To zapewne zasługa zastosowania kilku soczewek o konstrukcji asferycznej. Aparat Samsunga jest pod tym względem minimalnie gorszy, a najsłabiej wypada kompakt Sony. W jego wypadku dziwi brak korekcji programowej – detale w mocno kontrastowych scenach przy dużym powiększeniu są niestety otoczone wyraźnymi fioletowymi obwódkami.

Szum

Szum jest generowany przez matrycę niezależnie od ilości światła nań padającą. Jednak im więcej światła rejestruje matryca, tym słabiej widać tę wadę, gdyż najbardziej problematyczna jest w słabo oświetlonych partiach obrazu. Dlatego na zdjęciach wykonanych w słoneczny dzień na plaży nie zobaczymy szumu, za to pojawi się on na fotografiach zrobionych np. w domu przy słabym oświetleniu żarowym. Oko ludzkie potrafi adaptować się do dużych zmian jasności – podczas gdy nam wydaje się, że jest jasno, aparat mocno podniesie czułość, by zrekompensować niedobory w oświetleniu.

Szum objawia się powstawaniem kolorowej „kaszki”, która w procesie odszumiania i wyostrzania może zmienić się w placki. Stosowanie wyższych czułości ISO powoduje wzmacnianie całego obrazu – więc także i szumu. Defekt ten odpowiada m.in. za pogorszenie zakresu tonalnego oraz widoczności szczegółów na zdjęciu.

Przy ocenie jakości obrazu w kategorii szumu i detalu przyjęliśmy metodę, która liczbę przyznanych punktów uzależnia od odwrotności czułości. Więcej punktów aparat może dostać za lepszy obraz dla bazowego ISO, a ewentualna wpadka z agresywnym odszumianiem dla wyższej czułości nie spowoduje dużej zmiany w punktacji. Powyższe kryteria oceny wynikają z faktu, że zdecydowaną większość zdjęć aparatami klasy popularnej wykonujemy przy użyciu niższej czułości – istotne więc jest, by niewielkie odszumianie i wyostrzanie (charakterystyczne dla małych wartości ISO) nie poskutkowało pojawieniem się psujących obraz placków czy obwódek.

ISO 80
Samsung WB150F
ISO 100
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 200
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 400
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 800
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 1600
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 3200
Canon 510HS
Samsung WB150F
Sony WX100
ISO 6400
Sony WX100
ISO 12800
Sony WX100

Gdy przyjrzymy się powyższym zdjęciom, rzuca się nam w oczy zdecydowane pogarszanie się obrazu generowanego przez aparat Samsunga dla czułości ISO 800 i wyższych. Jak widać, połączenie matrycy CCD z rozdzielczością 14 Mpix nie ułatwia pracy na wysokich czułościach. Zupełnie inaczej jest w wypadku matryc CMOS zastosowanych przez Canona i Sony. Te wykonano w technologii BSI, w związku z czym aparaty rejestrują zdecydowanie najlepsze obrazy w całym zakresie czułości ISO. Sony dzielnie dotrzymuje kroku Canonowi tylko dzięki dużo większej rozdzielczości – detal można zauważyć nawet przy ISO 1600. Ciekawe spostrzeżenie tyczy się też próbek powyżej ISO 3200 z Sony WX100: podbita ekspozycja wynika wprost z osiagnięcia najkrótszego czasu migawki i wykorzystania najbardziej domkniętej przysłony (pokazuje też jak istotnym elementem są filtry ND montowane w aparatach). Nie przeszkadza to jednak w ocenie detalu: zainteresowani mogą samodzielnie przyciemnić próbki odpowiednio o 1 i 2 EV, by uzyskać jasność zbliżoną do pozostałych obrazów – i porównać tak otrzymany materiał z innymi. Trzeba także pamiętać, że czułość ISO 12800 w tym modelu działa na zasadzie techniki multiekspozycji.
Podsumowując: oklaski należą się matrycy Canona. Co prawda to tylko 10 Mpx, ale dzięki temu możemy bez przedszkód używać wysokich czułości. Matryca Sony cierpi z powodu przeładowania pikselami, jednak i tak daje lepszy obraz od matrycy zastosowanej przez Samsunga.

Studyjne zdjęcia testowe

Canon IXUS 510HS
Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/4, exp. 1/202 s, ISO 100 Plik: JPG, 3648×2736, 2.4 MB	Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/4, exp. 1/403 s, ISO 200 Plik: JPG, 3648×2736, 2.4 MB	Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/4, exp. 1/807 s, ISO 400 Plik: JPG, 3648×2736, 2.5 MB
Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/4, exp. 1/1244 s, ISO 800 Plik: JPG, 3648×2736, 2.5 MB	Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/5, exp. 1/2004 s, ISO 1600 Plik: JPG, 3648×2736, 2.6 MB	Aparat: Canon IXUS 510HS Parametry: 7.0 mm, f/5.6, exp. 1/3228 s, ISO 3200 Plik: JPG, 3648×2736, 2.5 MB

Samsung WB150F
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/4, exp. 1/167 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 6.7 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/4, exp. 1/215 s, ISO 100 Plik: JPG, 4320×3240, 6.7 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/4, exp. 1/431 s, ISO 200 Plik: JPG, 4320×3240, 6.8 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/5.6, exp. 1/431 s, ISO 400 Plik: JPG, 4320×3240, 6.8 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/5.6, exp. 1/861 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 6.9 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/5.6, exp. 1/1722 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4320×3240, 6.8 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/7.1, exp. 1/2048 s, ISO 3200 Plik: JPG, 4320×3240, 6.8 MB

Sony DSC-WX100
Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/4, exp. 1/320 s, ISO 100 Plik: JPG, 4896×3672, 4.6 MB	Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/4, exp. 1/640 s, ISO 200 Plik: JPG, 4896×3672, 4.4 MB	Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/4, exp. 1/1250 s, ISO 400 Plik: JPG, 4896×3672, 5 MB
Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/10, exp. 1/400 s, ISO 800 Plik: JPG, 4896×3672, 4.9 MB	Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/10, exp. 1/800 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4896×3672, 5.3 MB	Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/10, exp. 1/1600 s, ISO 3200 Plik: JPG, 4896×3672, 5.8 MB
Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/10, exp. 1/1600 s, ISO 6400 Plik: JPG, 4896×3672, 3.7 MB	Aparat: Sony DSC-WX100 Parametry: 7.9 mm, f/10, exp. 1/1600 s, ISO 12800 Plik: JPG, 4896×3672, 3.4 MB