Samsung WB150F to przedstawiciel rodziny aparatów Smart daleko wychodzących poza samą fotografię w kierunku komunikacji i mediów społecznościowych. Przewodnie hasło producenta można zawrzeć w sformułowaniu „shot & upload”. Aparat dysponuje 18-krotnym przybliżeniem obrazu, szerokim kątem widzenia i matrycą światłoczułą o rozdzielczości 14 megapikseli. Wbudowany interfejs WiFi umożliwia natychmiastowe wysyłanie zdjęć nie tylko do komputera, ale też e-mailem oraz przekazanie ich na swoje konto np. na Facebooku. Radość robienia zdjęć ma także zapewnić zestaw specjalnych filtrów cyfrowych, głęboko ingerujących w obraz nie tylko w trybie fotografowania, ale i filmowania.

Samsung WB150F został zaprezentowany w styczniu tego roku, a jego dystrybucja na polskim rynku rozpoczęła się w marcu.
W pudełku oprócz aparatu znajdziemy:

• dedykowaną baterię litowo-jonową,
• zasilacz sieciowy,
• dedykowany przewód USB,
• pasek na rękę,
• instrukcję obsługi,
• oprogramowanie do zarządzania zdjęciami,
• kartę gwarancyjną i informację o warunkach użytkowania.

Podstawowe właściwości aparatu fotograficznego Samsung Smart WB150F:

• szerokokątny obiektyw o 18-krotnym przybliżeniu,
• filmowanie w standardzie HD 720p,
• 3-calowy ekran LCD o rozdzielczości 460 tysięcy punktów,
• 14-megapikselowa matryca CCD o wielkości 1/2.3 cala,
• optyczna stabilizacja obrazu,
• czułość w zakresie ISO 100–3200,
• cyfrowe filtry dla filmów i zdjęć,
• wbudowany interfejs WiFi,
• rozbudowane funkcje komunikacji sieciowej,
• ładowanie przez USB.

Budowa i jakość wykonania

----- R E K L A M A -----

Samsung WB150F posiada plastikową obudowę z dobrze ukształtowanym uchwytem na przedniej ściance. Typowa dla sprzętu tej klasy liczba elementów kontrolnych z powodzeniem wystarcza, by dość wygodnie posługiwać się aparatem. Warto jednak zaznaczyć, że w przeciwieństwie do konkurencji Samsung wyposażył model w kółko nastawcze trybów pracy. Aparat ma wbudowaną na stałe lampę błyskową, którą dość łatwo zasłonić palcem wskazującym.

Zastosowany ekran LCD o rozmiarze 3 cali i rozdzielczości 460 tysięcy punktów umożliwia komfortowe poruszanie się po menu aparatu oraz przeglądanie wykonanych zdjęć. Kolorystyka prezentowanych na ekranie fotografii nie budzi zastrzeżeń. Także w warunkach silnego nasłonecznienia nie będziemy mieli dużych problemów z kadrowaniem – obraz jest widoczny, choć jego jakość pozostawia wiele do życzenia.

WB150F bardzo dobrze trzyma się jedną dłonią, co zawdzięczamy szerokiemu uchwytowi na przedniej ściance, antypoślizgowej powierzchni w miejscu, w którym spoczywa kciuk oraz karbowanym pierścieniom obiektywu – gdy chcemy chwycić aparat oburącz. Dopasowanie elementów korpusu może budzić zastrzeżenia. Nie tylko dokręcenie płytki statywowej generowało dźwięki, jakby między nią a aparat coś wpadło i było miażdżone – wystarczyło ponaciskać tu i ówdzie, by usłyszeć niepokojące odgłosy.

Rozmiary aparatu to: 106.5×59.9×23.4 mm, a jego waga – 188 g.

Obiektyw, w jaki wyposażony jest aparat 150F, charakteryzuje się zakresem ogniskowych 4–72 mm, co w przeliczeniu na format małoobrazkowy daje 24–432 mm. Do dyspozycji mamy zatem 18-krotne powiększenie optyczne obrazu. To najwyższa wartość wśród całej siódemki testowanych modeli. Jasność obiektywu wynosi odpowiednio f/3.2 dla szerokiego kąta oraz f/5.8 w pozycji „tele”. Biorąc pod uwagę tak dużą rozpiętość ogniskowych, postanowiliśmy zmierzyć maksymalną jasność obiektywu wraz ze wzrostem ogniskowej. Zanotowaliśmy następujące maksymalne wartości liczby przesłony:

• powiększenie 0x: f/3.2,
• powiększenie 3x: f/4.3,
• powiększenie 7x: f/4.5,
• powiększenie 13x: f/5.2,
• powiększenie 15x: f/5.1,
• powiększenie 17x: f/5.3,
• powiększenie 18x: f/5.8.

Jak widać, proces spadku światłosiły obiektywu przebiega raczej równomiernie, choć można zauważyć pewną nieregularność. Co ciekawe, przy zmianie ogniskowej obiektywu pomiędzy skrajnymi wartościami wyczuwa się nierównomierność pracy obiektywu. Trudno jednak orzec, czy są to te same miejsca.
Wyostrzenie motywu jest możliwe przy odległości nie mniejszej niż 80 cm dla szerokiego kąta lub 3.5 m w pozycji teleobiektywu. Jak widać, są to dość duże wartości, więc osoby przyzwyczajone do korzystania z innych aparatów mogą z początku mieć problemy wynikające z nawyku zbyt bliskiego podchodzenia do fotografowanego obiektu. Producent zrezygnował z możliwości montowania na obiektywie jakichkolwiek akcesoriów, w tym filtrów neutralnych, co przy braku wbudowanego filtra ND i dość długim minimalnym czasie migawki może ograniczać. Aparat posiada jedynie przesłonę zabezpieczającą przednią soczewkę, która automatycznie otwiera się i zamyka przy wysuwania i chowaniu obiektywu.
Samsung wyposażony jest w stabilizację obrazu realizowaną poprzez przesuwanie grup soczewek.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu:

Zoom optyczny

4 mm (ekwiwalent 24 mm)

72 mm (ekwiwalent 432 mm), zoom 18 x

Aparat umożliwia także 5-krotne cyfrowe powiększenie obrazu. W połączeniu z powiększeniem optycznym daje to 90-krotne przybliżenie, co w formacie małoobrazkowym odpowiadałoby ogniskowej 2160 mm. Niestety, jakość obrazu przy takim powiększeniu drastycznie spada. Zapewne dlatego producent wyposażył aparat w funkcję Intelli Zoom polegającą na dopasowywaniu rozdzielczości obrazu tak, by utrata jakości była jak najmniejsza. Po aktywacji tej funkcji powiększenie cyfrowe jest ograniczone do 2-krotnego, co w połączeniu z przybliżeniem optycznym daje 36-krotne powiększenie. Wraz ze wzrostem przybliżenia cyfrowego w trybie Intelli Zoom rozdzielczość zdjęcia maleje z 14 megapikseli, przez 10, 5 aż do 3 megapikseli. Warto wspomnieć, że tryb ten nie może być używany, gdy chcemy korzystać ze śledzącego lub manualnego autofokusu. Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na maksymalnych powiększeniach aparatu, dla włączonego i wyłączonego trybu Intelli Zoom:

Zoom cyfrowy

Włączony Intelli Zoom 2 x (ekwiwalent 864 mm)

Wyłączony Intelli Zoom 5 x (ekwiwalent 2160 mm)

Zastosowany obiektyw w trybie makro pozwala na fotografowanie z odległości zaledwie 5 cm od przedniej soczewki. Daje to możliwość uzyskania skali odwzorowania równej 1:6.97. Gdy wziąć pod uwagę wielkość matrycy, realne powiększenie obrazu uzyskiwane tym aparatem wynosi 1:1.2. Niestety, obiektyw przesłania strumień światła wbudowanej lampy błyskowej – fotografowany motyw nie będzie zatem dobrze doświetlony.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.

Tryb makro

Konstruktorzy wyposażyli model w matrycę CCD wielkości 1/2.3 cala o rozdzielczości 14 megapikseli i proporcji boków 4:3. Aparat potrafi rejestrować zdjęcia, korzystając z czułości ISO w zakresie od 100 do 3200. Sczytywanie danych z matrycy jest stosunkowo wolne – przy pełnej rozdzielczości wynosi ono około 1 kl/s. By przyspieszyć ten proces, producent zastosował rozwiązanie polegające na częściowym odczycie danych z matrycy. W ten sposób uzyskano szybkość dochodzącą do 5 kl/s przy redukcji rozdzielczości rejestrowanego obrazu do 0.5 Mpx (rozmiar VGA, czyli 640×480).

Samsung WB150F zapisuje zdjęcia i filmy na karcie standardu SD. Obsługuje tryby SD, SDHC oraz SDXC, a więc bez problemu będzie współpracował ze znakomitą większością dostępnych na rynku kart pamięci. Można też używać kart standardu microSD poprzez specjalny adapter. Model posiada też wbudowaną pamięć wewnętrzną o wielkości 18 MB.
Aparat udostępnia 9 rozdzielczości zdjęć w proporcjach 4:3, 3:2, 16:9 oraz 1:1. Dostępne wartości przedstawiamy poniżej:

• 4:3 – rozmiary 4320×3240, 3648×2736, 2592×1944, 1984×1488, 1024×768,
• 3:2 – rozmiar 4320×2880,
• 16:9 – rozmiary 4320×2432, 1920×1080,
• 1:1 – rozmiar 2832×2832.

Zdjęcia zapisywane są w formacie JPG. Na karcie o pojemności 4 GB zmieści się prawie 570 fotografii w najwyższej jakości.
Aparat rejestruje filmy HD, czyli o rozdzielczości 1280×720 pikseli oraz VGA (640×480) i QVGA (320×240). Dla każdej z wymienionych rozdzielczości możemy wybrać jedną z dwóch prędkości rejestracji filmu: 15 lub 30 kl/s. Filmy są nagrywane przy użyciu kodeka H.264, co pozwala na karcie o pojemności 4 GB zapisać maksymalnie ok. 60 minut materiału w najlepszej jakości. Dostępny jest też specjalny format zwany Web320, który można wykorzystać do bezpośredniego udostępniania filmów za pomocą wbudowanej łączności bezprzewodowej.

Aparat posiada uniwersalny port, który dzięki użyciu specjalnych przewodów umożliwia połączenie z telewizorem (przewód zakończony wtyczkami AV) lub komputerem (przewód zakończony wtyczką USB). Zastosowanie niestandardowych przewodów może być traktowane jako istotne ograniczenie – np. zgubienie przewodu USB powoduje niemożność naładowania akumulatora.

WB150F wyposażony jest w łączność bezprzewodową w standardzie WiFi. Liczba oferowanych funkcji jest na tyle duża, że poświęciliśmy jej osobny rozdział w części „Funkcje specjalne”.

Aparat korzysta z dedykowanego akumulatora litowo-jonowego, którego pojemność według producenta wystarcza do zrobienia około 300 zdjęć. Trzeba przyznać, że ta wielkość może odpowiadać realnemu użytkowaniu, o ile nie włączamy i wyłączamy aparatu przy każdym zdjęciu i nie korzystamy zbytnio z łączności WiFi.

Elementy sterujące rozplanowane są przewidywalnie dla aparatów tej klasy, choć pozytywnie wyróżnia się tu zastosowanie koła nastaw, którym wybieramy tryb pracy. Obsługa sprowadza się do używania wybieraka 4-kierunkowego, dzięki któremu poruszamy się po menu, które to zależne jest od aktualnego trybu pracy aparatu. Taka organizacja interfejsu użytkownika jest dość klarowna, dzięki czemu bardzo szybko można się przyzwyczaić do użytkowania aparatu.

Wszystkie przyciski, za wyjątkiem spustu migawki, są średnio wyczuwalne. Powoduje to problem w obsłudze aparatu dłonią w rękawiczce. Zimą warto więc zawczasu ustawić wszystkie parametry, by później tylko wciskać spust migawki.

Poniżej znajduje się opis głównych elementów sterowania aparatu.

Najistotniejszym elementem przedniej ścianki jest obiektyw. Nad nim, po lewej stronie, zostały umieszczone lampa błyskowa oraz dioda wspomagania autofokusu i sygnalizacji samowyzwalacza. Takie umiejscowienie lampy powoduje, że trudno ją przypadkowo zasłonić palcem, choć nie jest to niemożliwe (podczas testu zdarzyło się dwukrotnie).

Na górnej ściance umieszczono przycisk zasilania, a po jego prawej stronie spust migawki, pod którym znajduje się obrotowa dźwignia kontroli zoomu. Na samym końcu mieści się koło nastaw, za pomocą którego wybieramy tryb pracy aparatu. Spust migawki pracuje z należytym oporem – bez problemu da się wyczuć moment włączenia autofokusu i kontroli ekspozycji. Mocniejsze dociśnięcie uaktywnia migawkę.
Na ściance tej umiejscowiono także mikrofon oraz głośnik. Takie położenie mikrofonu powoduje trudności w rejestracji dźwięku dochodzącego z przodu aparatu, szczególnie przy korzystaniu z większych przybliżeń.

Ścianka tylna zdominowana jest przez ekran LCD. Po jego prawej stronie znajduje się panel, gdzie rozlokowano wszystkie przyciski kontrolne. Największy z nich jest wybierak 4-kierunkowy, który dodatkowo zawiera funkcje szybkiego dostępu do następujących funkcji:

• DISP,
• tryb makro obiektywu,
• lampa błyskowa,
• samowyzwalacz.

Dookoła wybieraka znajdują się:

• przycisk nagrywania,
• przyciski „MENU” oraz „COFNIJ”,
• przyciski odtwarzania oraz kasowania.

Na dolnej ściance znajdziemy gwint statywowy oraz pokrywę komory, w której umieszczone są akumulator i karta pamięci.
Niestety, gwint statywowy ulokowany jest w taki sposób, że nie pokrywa się z osią optyczną obiektywu, a przykręcenie płytki statywowej uniemożliwia otwarcie komory baterii.

Menu i użytkowanie

Wydaje się, że w założeniu konstruktorów układ menu miał wyglądać zawsze tak samo, niezależnie od trybu pracy aparatu – tylko dostępne opcje powinny ulegać zmianie. Uaktywnianie też pewnie miało działać podobnie: wystarczy wciskać przycisk „MENU”, by docierać do ukrytych głębiej funkcji. Wydawałoby się, że to prosty, czytelny i efektywny interfejs, jednak w trakcie użytkowania rzuca się w oczy kilka niedogodności. Aby dociec, w jakim menu się znajdujemy (nie patrząc na koło trybów), musimy przeanalizować dostępne opcje. Problem potęguje kiepska jakość tłumaczenia. Nie dość, że roi się w nim od niezrozumiałych i niepoprawnie zapisanych skrótów, tekst wygląda tak, jakby menu tłumaczyła osoba bez wiedzy fotograficznej. Na dodatek w wielu miejscach brakuje polskiej lokalizacji – część ekranu zawiera napisy w języku polskim, podczas gdy inna… w angielskim.
Nie najlepiej wygląda też graficzne ujednolicenie funkcji w poszczególnych trybach pracy. Do niektórych nazw opcji dodano ikony, inne występują na ekranie tylko w formie słownej.

Poniżej przedstawimy zawartość menu: fotografowania i konfiguracji.

Opcje trybu fotografowania

Opcje trybu konfiguracji

Po włączeniu zasilania aparat rozpoczyna pracę w trybie zdefiniowanym pozycją na kole nastaw. Dostępne są poniższe tryby:

• SMART – program w pełni automatyczny,
• P – automatyka ekspozycji przy możliwości regulacji innych parametrów, takich jak np. balans bieli i czułość,
• ASM – dostęp do programów: manualnego (M), preselekcji przysłony (A) i migawki (S),
• SCN – tryby tematyczne,
• MagicPlus – filtry cyfrowe do modyfikacji zdjęć i filmów,
• WiFi – obsługa komunikacji bezprzewodowej,
• Settings – menu konfiguracji,
• Movie – menu nagrywania, w którym możemy modyfikować parametry.

Dostępne tryby tematyczne to:

• Upiększ – z możliwością regulacji odcienia skóry oraz retuszu twarzy (każda z 3 poziomami intensywności),
• Noc,
• Pejzaż,
• Tekst,
• Zachód,
• Świt,
• Podświetlenie – tryb pracy pod światło, który wydobywa detale z cienia poprzez zastosowanie odmiennej krzywej tonalnej,
• Plaża,
• Śnieg.

Dla każdego trybu dostępne jest osobne menu. Jako przykład przedstawimy menu trybu fotografowania P (pisownia skrótów oryginalna):

• EV – korekcja ekspozycji,
• Balans bieli,
• ISO,
• l. błysk – kontrola trybu pracy lampy błyskowej,
• Ostrość – tryb pracy obiektywu (normalny, makro, ręczny),
• Fotogr. obsz. – ustawienie trybu pracy autofokusu,
• Wykryj twarze – tryby ustawiania ostrości i wyzwalania migawki,
• Intel. edyc. ramki – menu zarządzania rozpoznawaniem twarzy,
• Rozmiar zdjęć,
• Jakość – stopień kompresji zdjęć,
• ACB – funkcja podbijająca kontrast przy scenie z tylnym oświetleniem,
• Pomiar – tryb pracy światłomierza,
• Timer – samowyzwalacz,
• Napęd – tryb seryjny migawki,
• Regulacja obrazu – sterowanie procesem tworzenia plików JPG poprzez korekcję nastaw ostrości, kontrastu i nasycenia (wszystkie parametry w skali −2 do +2),
• OIS – kontrola stabilizacji obrazu,
• Intelli Zoom – sterowanie sposobem realizacji cyfrowego zoomu,
• Rozmiar filmu,
• Głos – sterowanie nagrywaniem ścieżki dźwiękowej przy filmowaniu.

Tryby sceny

Aparat nie posiada wizjera – oferuje bezpośredni podgląd na ekranie LCD. Możemy na nim wyświetlać informacje o ustawionych parametrach, dodatkowe linie kadrowania – lub zrezygnować z nich i pozostawić jedynie obraz przekazywany z matrycy. Warto wspomnieć o rozbudowanej konfiguracji wyświetlania linii kadrujących. Mamy bowiem możliwość wybrania jednego z czterech wzorów linii: 3×3, 2×2, krzyż oraz przekątne.

Podgląd na żywo

Aparat umożliwia przeglądanie pojedynczych zdjęć lub ich miniaturek. Wciśnięcie przycisku „DISP” w trybie pojedynczego zdjęcia spowoduje wyświetlenie się pełnej lub skróconej informacji o fotografii. Można też zrezygnować z wyświetlania jakichkolwiek danych. W trybie miniaturek udostępniono dwa ustawienia: 4×3 oraz 6×4 miniaturki.

Przeglądanie zdjęć

WB150F umożliwia uruchomienie w trybie przeglądanie zdjęć bez wysuwania obiektywu. Aby tego dokonać, wystarczy przełącznik trybu pracy ustawić w pozycji „PRZEGLĄDANIE” i włączyć zasilanie.

Gdy podczas przeglądania zdjęć wciśniemy przycisk „MENU”, ukaże się nam menu aktywnego trybu przeglądania. Dostępne opcje dla pojedynczego zdjęcia to m.in. usunięcie zdjęcia, przycięcie filmu (opcja aktywna, jeśli wyświetlany plik jest klipem wideo), udostępnienie pliku przez WiFi, uruchomienie pokazu slajdów. Dla trybu miniaturek do wyboru mamy opcje wyszukiwania zdjęć wg daty, zarejestrowanej twarzy i typu pliku.

Układ autofokusu – działający na bazie detekcji kontrastu – pracuje dość powolnie. Być może jest to związane z gabarytami obiektywu. Samo ustawienie ostrości w większości wypadków było celne. Dostępne tryby pracy układów autofokusu to: śledzenie poruszającego się obiektu, ustawianie ostrości na wykrytej twarzy oraz tryby standardowe, czyli wielopunktowy oraz centralny (punktowy). Możliwe jest też wyłączenie układu autofokusu i ręczne sterowanie ostrością – wówczas na całym ekranie widzimy powiększoną centralną część kadru. W sytuacji niedoboru światła detekcja jest wspomaga poprzez oświetlenie motywu wbudowaną diodą. Wykrywanie twarzy realizowane jest z zadowalającym skutkiem. Nawet dość duże wychylenie aparatu nie powoduje gubienia się algorytmu. Możliwości konfiguracji detekcji twarzy są dość spore, testowany model oferuje wybranie jednego z następujących trybów:

• normalne,
• autoportret (aparat blokuje lampę błyskową i wydaje krótkie dźwięki przypominające stukanie, gdy AF wykrywa twarz w kadrze),
• uśmiech (wyzwalanie migawki uśmiechem),
• mrugnięcie (aparat wykona kolejne zdjęcie, gdy wykryje przymknięcie oka),
• inteligentne rozpoznawanie twarzy (szukanie twarzy wg bazy osób, ustawienie ostrości i ekspozycji na znalezionej twarzy).

Mechaniczna migawka pozwala na wykonywanie zdjęć w czasie od 1/1200 s do 16 s, jednak w trybie automatycznym dobierany jest czas z zakresu 1/1200–1/8 s. Producent oferuje funkcję wyzwolenia migawki za pomocą detekcji uśmiechu. Migawka może działać w trybie seryjnym, osiągając maksymalną szybkość 5 kl/s. Jednak wówczas rozdzielczość obrazu jest zredukowana do wielkości 640×480. W pełnej rozdzielczości aparat rejestruje zdjęcia z szybkością około 1 kl/s. Wyzwolenie migawki możemy opóźnić o 2 lub 10 s, korzystając z samowyzwalacza. Dodatkowo jest on wyposażony w tryb „podwójne zdjęcie”. Oznacza to, że po upływie 10 s aparat wykona fotografię, po czym odczeka kolejne 2 s i powtórzy rejestrację.

Samsung WB150F dobiera wartości ekspozycji, korzystając z cyfrowego pomiaru wielopolowego, punktowego lub centralnie ważonego. Mamy także możliwość regulacji korekty ekspozycji w zakresie ±2 EV z krokiem 1/3 EV oraz uruchomienia bracketingu – po zaprogramowaniu tego trybu wystarczy wyzwolić migawkę raz, a aparat sam wykona 2 kolejne zdjęcia, lekko modyfikując nastawy. W trakcie testu aparat wykazywał tendencję do niedoświetlania zdjęć oraz filmów.

Fotografując z lampą błyskową możemy skorzystać z redukcji efektu czerwonych oczu – odbywa się ona za pomocą krótkiego błysku tuż przed ekspozycją zdjęcia. Dodatkowa opcja to „czerwone oczy” – w tym trybie aparat przy wykryciu ciemnego otoczenia automatycznie uaktywni lampę przed główną ekspozycją. Prawdę mówiąc, trudno odczuć różnicę między tymi dwoma trybami. Dostępne są poniższe tryby lampy:

• wyłączona,
• automatyczna,
• błysk wypełniający,
• synchronizacja z długimi czasami migawki.

WB150F nie posiada funkcji wykrywania zmrużonych oczu.

Zastrzeżenia może budzić automatyczna kontrola balansu bieli – bardzo często zdjęcia mają zbyt zimną tonację. Gdy ręcznie wybierzemy balans odpowiadający warunkom oświetleniowym, kolorystyka zdjęć jest lepsza, choć nadal trudno oceniać ją jako poprawną. Do dyspozycji mamy: oświetlenie słoneczne, zachmurzenie, oświetlenie żarowe, oświetlenie jarzeniowe zwykłe oraz H (jarzeniówki światła dziennego), ręczne ustawienie temperatury kolorów (3000–10000 K) oraz nastawa według wzorca. Aby zaprogramować własną wartość balansu bieli, wystarczy wypełnić cały ekran neutralną szarością w warunkach oświetleniowych, w których będziemy fotografować, po czym wcisnąć spust migawki. Aparat zarejestruje wtedy zdjęcie, która posłuży jako wzorzec do ustawiania balansu bieli na kolejnych ujęciach (fotografia wzorcowa nie zostanie zapisana na karcie pamięci).

Podczas fotografowania aparat nie udostępnia profili kolorystycznych. Wprawdzie możemy zrobić zdjęcie czarno-białe lub w odcieniu sepii, korzystając z wbudowanych filtrów cyfrowych – jednak z uwagi na dość spore ograniczenia (zarówno w kwestii dobierania parametrów jak i jakości obrazu) nie są one idealną alternatywą.

Samsung WB150F nie jest wyposażony w czujnik położenia. Wszystkie rejestrowane zdjęcia, niezależnie od pozycji trzymania aparatu, są prezentowane jako poziome kadry.

Tryb "Magiczny efekt"

Jednym z trybów pracy aparatu jest tzw. „Magiczny efekt”. Po przestawieniu koła nastaw na tę pozycję ukazuje się ekran z kilkoma opcjami do wyboru, które umożliwiają rejestrowanie filmów oraz zdjęć przy wykorzystaniu przeróżnych filtrów cyfrowych. Funkcje tego trybu działają tak różnie, że nie sposób pozbyć się myśli, iż każdą z nich zaprojektował inny programista. Jedyną ich cechą wspólną jest zapisywanie na karcie zdjęć czy filmów oraz obsługa zoomu obiektywu i spustu migawki aparatu. Nie mamy dostępu do parametrów, od których zależy ekspozycja. Filmy są zapisywane z wykorzystaniem kodeka MotionJPG albo H.264. Przy niektórych filtrach mamy możliwość wyboru prędkości zapisu, inne wymuszają 15 kl/s. Raz otrzymujemy pliki AVI, innym razem pliki MP4. Podobnie jest zresztą z rejestrowanymi zdjęciami – choć wszystkie są zapisywane w formacie JPG, znacznie różnią się maksymalną rozdzielczością.
W trakcie testowania filtrów cyfrowych aparat wielokrotnie zawieszał się w przypadkowych momentach. Tak skutecznie, że trzeba było wyjmować akumulator.

Menu trybu"magiczny efekt"

Poniżej zamieszczamy krótki opis każdej z funkcji z przykładem jej wykorzystania.

Panorama na żywo
W tym trybie mamy możliwość rejestrowania zdjęć panoramicznych. By tego dokonać, wystarczy wcisnąć spust migawki, nie puszczać go i przesuwać aparat. Podczas przesuwania na ekranie pojawia się miniaturka pokazująca w trybie rzeczywistym tworzoną panoramę. Kierunek przesuwu aparatu jest dowolny i choć model nie jest wyposażony w czujnik położenia, sam wykrywa kierunek na podstawie zmian w obrazie. Dzięki temu aparat wyczuwa, czy tworzona panorama ma orientację poziomą czy pionową. Można to wykorzystać do rejestracji panoramy poziomej podczas trzymania aparatu w pozycji pionowej – uzyskamy większą rozdzielczość wynikowego zdjęcia, choć będzie ono wymagało obrócenia w komputerze. Przykład takiego wykorzystania jest widoczny na zdjęciach poniżej.
W tym trybie nie mamy żadnej możliwości wpływu na wygląd zdjęcia – nie jest dostępne żadne menu zmian parametrów. Nie skorzystamy też z zoomu – aparat zawsze ustawi obiektyw w pozycji szerokiego kąta.

Przykładowe panoramy

Niestety, algorytm składania panoramy jest dość czuły na sposób prowadzenia ręką aparatu – zarówno w kwestii szybkości przesuwu, jak i jego równomierności. Wynikowe panoramy przy dużym powiększeniu wyglądają jak poruszone zdjęcie.

Magiczna ramka
To niewątpliwie jeden z ciekawszych trybów, jednak w istocie swej najmniej kreatywny. Funkcja ta łączy wybrane tło (rozbudowaną ramkę) z wykonanym zdjęciem. W rezultacie otrzymujemy fotografię o wielkości 2 Mpix. Wkomponowanie zdjęcia w tło zależy od zdefiniowanej przez producenta ramki, czasami też od jej kolorystyki. Do dyspozycji mamy następujące ramki:

• malowidło ścienne,
• stare kino,
• fala,
• pełnia,
• stara płyta,
• czasopismo,
• gazeta,
• słoneczny dzień,
• klasyczna tv,
• stary album,
• wakacje,
• billboard 1,
• billboard 2.

Poniżej zamieszczamy kilka przykładowych ramek z tym samym motywem:

Przykłady użycia ramek
JPG, 1920×1080, 1.0 MB	JPG, 1920×1080, 1.6 MB
JPG, 1920×1080, 1 MB	JPG, 1920×1080, 1.0 MB
JPG, 1920×1080, 1.3 MB	JPG, 1920×1080, 0.9 MB

Podział zdjęcia
W naszej ocenie tryb ten jest jednym z bardziej kreatywnych, jakie udostępnia Samsung WB150F. Daje on możliwość tworzenia dyptyków i tryptyków w orientacji poziomej lub pionowej. Do każdego zdjęcia składowego możemy wybrać niezależnie inny filtr cyfrowy (opisany w rozdziale „Filtr zdjęć”), a dla całej kompozycji – sposób rozmywania krawędzi pomiędzy fotografiami składowymi. W tym trybie uda się stworzyć obraz nie większy niż 3 Mpx. Podczas jego tworzenia podgląd na żywo ograniczony jest tylko do tej części kadru, nad którą właśnie pracujemy. Ma to swoje zalety i wady. Wprawdzie widzimy dokładnie, jak komponuje się zdjęcie finalne, jednak z uwagi na mały obszar wizjera przy dużym zoomie optycznym napotykamy na trudności w poprawnym ustawieniu kadru.

Poniżej przykład łączenia zdjęć w dyptyk:

Zdjęcie w zdjęciu
W tym trybie aparat wykorzystuje pierwsze zdjęcie (właśnie zrobione lub wybrane z istniejących) jako pełnowymiarowe tło, na którym umieszcza miniaturę zdjęcia lub film. Pozycję miniatury oraz jej rozmiar ustawimy według swoich preferencji, jednak nie może być większa niż 1/4 ekranu, a proporcje są stałe. Niestety nie zapanujemy nad sposobem łączenia fotografii – brak jakichkolwiek obwódek powoduje, że zdjęcia o podobnej kolorystyce zlewają się, co skutkuje nieciekawym efektem końcowy. Aparat rejestruje wynikowy obraz jako plik JPG o rozmiarze 3 Mpx lub w przypadku filmu – VGA 15 kl/s.

Poniżej przykład zastosowania trybu „zdjęcie w zdjęciu” z wykonaną fotografią oraz zarejestrowanym filmem:

MP4, kodek H.264, 640×480 15 kl/s, 1.8 Mbit/s, 2,12 MB

Artystyczny pędzel
Jest to tryb, który tworzy animację (w postaci filmu VGA) z powstawania zdjęcia przy użyciu jednego z trzech efektów cyfrowych:

• rysunku tuszem,
• komiksu,
• szkicu.

Aparat rejestruje też zdjęcie finalne, tj. z nałożonym filtrem. W tym wypadku wielkość obrazu ograniczona jest do 3 lub 1 Mpx.

Poniżej przykłady filmów artystycznego pędzla:

Przykładowe filmy artystycznego pędzla
AVI, kodek MJPEG, 640×480 15 kl/s, 4.3 Mbit/s, 10 s, 5.42 MB	AVI, kodek MJPEG, 640×480 15 kl/s, 4.6 Mbit/s, 10 s, 5.87 MB

Filtr zdjęć
Jest to typowy zestaw filtrów cyfrowych, jakie znaleźć można w konkurencyjnych konstrukcjach. Do dyspozycji mamy następujące opcje:

• miniatura – efekt dioramy,
• winiety – efekt typowy dla aparatów „lomo”, czyli podniesiony kontrast i mocna winieta,
• rys tuszem – efekt akwareli,
• obraz olejny,
• komiks,
• promienie światła – dodanie do jasnych obiektów w kadrze linii imitujących rozbłyski,
• szkic – efekt szkicu ołówkiem,
• miękki – mocne zmiękczenie obrazu,
• rybie oko,
• stare kino – imitacja zadrapań kliszy filmowej,
• raster – nałożenie na obraz gęstego rastra drukarskiego,
• klasyczny – typowy efekt zdjęcia czarno-białego,
• retro – typowy efekt zdjęcia w tonacji sepii,
• zdjęcie z zoomem.

Wynikowe zdjęcie ma wielkość ograniczoną do 5 Mpx. Podczas pracy w trybie podglądu na żywo efekt nakładany jest w czasie rzeczywistym – ale na obraz widoczny na ekranie aparatu. Oznacza to, że dla niektórych filtrów (jak np. raster) to, co widzimy podczas komponowania ujęcia, jest diametralnie różne od wynikowej fotografii.

Poniżej przykłady użycia filtrów cyfrowych:

Przykłady filtrów cyfrowych
Komiks	Klasyczny
Promienie światła	Rybie oko
Raster	Rysunek tuszem
Miniatura	Obraz olejny
Stary film	Retro
Szkic	Miękki
Winiety	Zdjęcie z zoomem

Niektóre filtry umożliwiają też filmowanie, co wydaje się zdublowaniem funkcji trybu „Filtr filmów”. Można także poddać obróbce zdjęcie uprzednio zrobione. Zostanie ono przetworzone zgodnie z wybranym filtrem – co z kolei powiela opcje trybu „Edytor zdjęć”.

Filtr filmów
Filtr ten jest bardzo podobny w działaniu do poprzedniego, już omówionego, lecz przeznaczony do uatrakcyjnienia rejestrowanych filmów. Dostępne rozmiary filmu to VGA, QVGA oraz Web320 przy szybkości zapisu 15 kl/s. Producent oferuje następujące funkcje:

• miniatura – efekt dioramy z przyspieszeniem filmu (bez rejestracji dźwięku),
• winiety,
• raster,
• szkic,
• rybie oko,
• klasyczny,
• retro,
• paleta efektu 1 – żywe i kontrastowe kolory,
• paleta efektu 2 – wygładzenie i wyostrzenie obrazu,
• paleta efektu 3 – odcienie brązu (sepia),
• paleta efektu 4 – odcienie koloru niebieskiego (cyjanotypia).

Podczas używania tych filtrów nie zmienimy balansu bieli i nie wprowadzimy korekcji ekspozycji.

Poniżej przykłady użycia filtrów cyfrowych przy filmowaniu:

Przykłady filtrów cyfrowych
Miniatura	Raster
Szkic	Rybie oko
Retro	Paleta efektu 1
Paleta efektu 2	Paleta efektu 4

Przy okazji testowania tych trybów fotografowania zauważyliśmy problem ze sterowaniem ekspozycją. Okazuje się bowiem, że zmiana ogniskowej powoduje zakłócenia w pracy układów odpowiedzialnych za kontrolę ekspozycji. W efekcie obraz na wyświetlaczu zaczyna stopniowo ciemnieć, a jego jasne obszary pulsują.

MP4, kodek H.264, 640×480 15 kl/s, 3 MB

Edycja zdjęć
Funkcja ta służy do edycji zapisanych w pamięci zdjęć. Do dyspozycji mamy następujące operacje:

• obrót zdjęć,
• inteligentny filtr – przetworzenie zdjęcia przy wykorzystaniu filtru cyfrowego,
• jasność – regulacja jasności,
• kontrast – regulacja kontrastu,
• nasycenie – regulacja nasycenia kolorów,
• ACB – podbicie kontrastu przy scenie z tylnym oświetleniem,
• retusz twarzy - wygładzenie skóry w obrębie wykrytej twarzy (możemy ustawić siłę filtru w zakresie od 1 do 3),
• redukcja czerwonych oczu.

Funkcje specjalne

Komunikacja bezprzewodowa
WB150F wyposażony jest w interfejs bezprzewodowy zgodny ze standardem WiFi.

Menu trybu WiFi

Po przełączeniu koła nastaw możemy korzystać z następujących funkcji:

• udostępnianie społecznościowe – bezpośrednie wysyłanie zdjęć do portali Facebook, Picasa Web, YouTube i Photobucket,
• e-mail – wysłanie e-maila ze zdjęciem czy filmem, przy ograniczeniu wielkości przesyłki do 10 MB,
• mobilelink – przekazywanie bezprzewodowe zdjęć do podłączonego smartfona,
• remote viewfinder – zdalne sterowanie aparatem ze smartfona, w którym uruchomiona jest specjalna aplikacja,
• chmura – przekazywanie zdjęć do serwisu SkyDrive,
• automatyczna kopia zapasowa,
• tv link – wyświetlanie zdjęć i filmów na ekranie telewizora.

W każdej z powyższych funkcji za pomocą menu podręcznego możemy konfigurować odpowiednie parametry – takie jak punkt dostępowy, nazwa użytkownika i hasła serwisów społecznościowych czy parametry elektronicznej skrzynki pocztowej.
Według instrukcji obsługi funkcje transmisji bezpośredniej (tryb Ad-Hoc pracy karty sieciowej aparatu) działają z telefonami Samsung Galaxy serii S. Można potwierdzić ten zapis: mimo że aplikacja jest też dostępna dla aparatów iPhone, nie udało się w żaden sposób jej aktywować.

Rejestracja twarzy
Aparat pozwala rejestrować twarze – funkcja ta kryje się w menu „Inteligentna edycja ramki” pod mylącą nazwą „Moja gwiazda”. Każdej osobie można przypisać do 5 zdjęć (z przodu, z lewej strony, z prawej strony, z góry i z dołu) – aparat pomaga nam, wyświetlając na ekranie zarys twarzy, do którego musimy dopasować fotografowaną osobę. Jest to procedura dość żmudna, jednak rezultaty wynagradzają poniesiony trud.

Podsumowanie

Samsung WB150F sprawia wrażenie, jakby był konstruowany przez dwa rywalizujące ze sobą zespoły. Z jednej strony mamy możliwość manualnej kontroli nad parametrami, z drugiej – czujemy przedsmak nowej ery w aparatach kompaktowych – w pełni personalizowanych przez nowe, zaawansowane funkcje pobrane z Internetu w taki sposób, w jaki instalujemy aplikacje w smartfonie. Punktem styku tych dwóch idei jest kółko trybów, które przenosi nas z obszaru tradycyjnej fotografii do świata integrującego urządzenia z zawartością Internetu.
Uruchamiając tryb „Magic”, dysponujemy kilkoma aplikacjami, a każda z nich traktuje aparat jako uniwersalną platformę rejestrującą zdjęcia i filmy. Uniwersalną – ale o ograniczonym działaniu, bo tak naprawdę nasze możliwości są okrojone do aktywacji układu AF, kontroli zoomu (nie w panoramie), wielkości zdjęcia i trybu lampy błyskowej. Manualne nastawy wydają się dla entuzjastów fotografii strzałem w dziesiątkę, jednak okrojony zakres wyboru wartości przysłony oraz brak możliwości ustawienia energii błysku lampy bardzo mocno ogranicza przydatność trybu M.
Aparat rejestruje jakościowo ładne zdjęcia, ale tylko na niższych wartościach ISO. Im wyższa czułość, tym aparat bardziej agresywnie odszumia fotografie, w związku z czym przestają się one nadawać do przycinania czy cyfrowego powiększania w komputerze. Można także mieć zastrzeżenia do pracy układów automatycznej regulacji balansu bieli. Jednak najbardziej zastanawia brak wyposażenia aparatu w filmowanie Full HD oraz mocne ograniczenie jakości filmów do formatu VGA i mniejszego przy korzystaniu z filtrów.

Podsumowując: otrzymaliśmy ciekawą konstrukcję o dobrym obiektywie (najlepszym spośród recenzowanych aparatów) i niebanalnych funkcjach, odpowiednią dla osób zainteresowanych nie tyle uwiecznianiem chwili, co przygotowaniem materiału do bezzwłocznego umieszczenia go w serwisach społecznościowych. Aparat mógłby być dobrym wyborem dla miłośników zorganizowanych wycieczek, gdyby nie jego notoryczne zawieszanie się, konieczność wyjmowania baterii w celu jego resetowania i brak pewności, czy w takiej sytuacji zdjęcie zapisało się na karcie.

Zalety:
• duże powiększenie optyczne obiektywu,
• tryb manualnego ustawiania parametrów ekspozycji i ostrości,
• wygodny uchwyt aparatu,
• unikalne filtry cyfrowe,
• zaawansowane opcje komunikacji bezprzewodowej.

Wady:
• częste zawieszanie się aparatu,
• brak możliwości fotografii 3D,
• brak możliwości fotografii HDR,
• irytująca lokalizacja (tłumaczenia),
• układ AF sprawiający problemy,
• kiepska jakość obudowy,
• brak złącza HDMI,
• brak opcji kolorystycznych,
• brak mikrofonu stereofonicznego,
• brak możliwości filmowania Full HD.

Zdjęcia przykładowe

Zdjęcia przykładowe, poza nielicznymi wyjątkami, były robione w trybie pełnej automatyki, przy najwyższej dostępnej jakości pliku JPG.

Aparat: Samsung WB150F Parametry: 14.3 mm, f/4.5, exp. 1/16 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 3.5 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 5.3 mm, f/3.4, exp. 1/38 s, ISO 100 Plik: JPG, 4320×3240, 3 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.3 mm, f/3.2, exp. 1/59 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 5.6 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 6.8 mm, f/3.7, exp. 1/42 s, ISO 320 Plik: JPG, 4320×3240, 5.7 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/4, exp. 1/45 s, ISO 640 Plik: JPG, 4320×3240, 6.9 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.0 mm, f/3.2, exp. 1/23 s, ISO 640 Plik: JPG, 4320×3240, 5.4 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.0 mm, f/3.2, exp. 1/19 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 5.4 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.0 mm, f/3.2, exp. 1/21 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 5.5 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 19.5 mm, f/4.6, exp. 1/10 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 6.9 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 14.3 mm, f/4.5, exp. 3.4 s, ISO 160 Plik: JPG, 4320×3240, 6.6 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 28.9 mm, f/4.5, exp. 1/431 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 6.5 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 6.8 mm, f/5.2, exp. 1/362 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 5.8 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 58.7 mm, f/5.1, exp. 1/152 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 6.3 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 19.5 mm, f/4.6, exp. 1/215 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 6.8 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.0 mm, f/5.7, exp. 1/512 s, ISO 120 Plik: JPG, 4320×3240, 5.5 MB
Aparat: Samsung WB150F Parametry: 6.8 mm, f/3.7, exp. 1/609 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 5.8 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 8.7 mm, f/4, exp. 1/362 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 6.4 MB	Aparat: Samsung WB150F Parametry: 4.0 mm, f/4.5, exp. 1/471 s, ISO 80 Plik: JPG, 4320×3240, 5.4 MB